ข้อคิดการคัดไก่หนุ่ม

 ข้อคิดการคัดไก่หนุ่ม

ช่วงนี้คนเลี้ยงส่วนใหญ่เริ่มจับไก่หนุ่มมาขังสุ่มกันแล้วและกำลังคัดอย่างจริงจัง จากประสบการณ์และรูปแบบการเล่นไก่ในช่วงนี้เราประเมินแล้วพบว่า "ทุกคนมีไก่สายเลือดดีๆกันทั้งนั้น" ดังนั้นมาตรฐานการคัดไก่และการชนไก่จึงต้องเปลี่ยนแปลงไป ข้อคิดสำคัญสำหรับนักเล่นในการคัดไก่หนุ่มไว้เล่นคือ

1.คัดโครงสร้างก่อน ไก่ที่จะชนได้ออกสนามมาตรฐานได้โครงสร้างต้องดีสมส่วน ลักษณะต้องห้ามคือ ขายาว หรือเตี้ย ไก่ผอม หรือไก่อ้วนคือไม่สมส่วน อันนี้ควรพิจารณาก่อน ไก่ขายาวมักล้มง่ายเลี้ยงให้แข็งแรงยาก ไก่เตี้ยมักเสียเปรียบ ไก่ที่จับมาใหม่ถ้าผอมแห้งโอกาสเลี้ยงให้ดีก็ยากมักไม่ค่อยแข็งแรง ไก่อ้วนเนื้อเยอะก็มักเป็นไก่เลี้ยงยาก

ไก่ที่โครงสร้างสมส่วน จับดูติดกระดูกนิดๆ มีกล้ามเนื้อสมบูรณ์มักจะเป็นไก่เลี้ยงง่ายเปรียบชนง่าย

2.คัดจากความสมบูรณ์ของร่างกาย ไก่หนุ่มก็ตรวจดูอุ้งเท่าดีไหม หน้าแดงตลอดเวลาไหมถ้าขาวๆ แดงๆ ลองถ่ายพยาธิดู ถ้ายังเหมือนเดิมแสดงว่าไก่มีปัญหาระบบภายในจะเลี้ยงยาก

นอกจากนี้ก็ควรดูความสมบูรณ์ของน้ำขน มันวาวไหม ถ้าแห้งกรอบมีกจะหักง่ายส่วนมากจะมีปัญหากับไก่ไทย หรือไก่ลูกผสมง่อน ส่วนพม่าไม่ค่อยมีปัญหานี้ข้อคิดการคัดไก่หนุ่ม

ช่วงนี้คนเลี้ยงส่วนใหญ่เริ่มจับไก่หนุ่มมาขังสุ่มกันแล้วและกำลังคัดอย่างจริงจัง จากประสบการณ์และรูปแบบการเล่นไก่ในช่วงนี้เราประเมินแล้วพบว่า "ทุกคนมีไก่สายเลือดดีๆกันทั้งนั้น" ดังนั้นมาตรฐานการคัดไก่และการชนไก่จึงต้องเปลี่ยนแปลงไป ข้อคิดสำคัญสำหรับนักเล่นในการคัดไก่หนุ่มไว้เล่นคือ

1.คัดโครงสร้างก่อน ไก่ที่จะชนได้ออกสนามมาตรฐานได้โครงสร้างต้องดีสมส่วน ลักษณะต้องห้ามคือ ขายาว หรือเตี้ย ไก่ผอม หรือไก่อ้วนคือไม่สมส่วน อันนี้ควรพิจารณาก่อน ไก่ขายาวมักล้มง่ายเลี้ยงให้แข็งแรงยาก ไก่เตี้ยมักเสียเปรียบ ไก่ที่จับมาใหม่ถ้าผอมแห้งโอกาสเลี้ยงให้ดีก็ยากมักไม่ค่อยแข็งแรง ไก่อ้วนเนื้อเยอะก็มักเป็นไก่เลี้ยงยาก

ไก่ที่โครงสร้างสมส่วน จับดูติดกระดูกนิดๆ มีกล้ามเนื้อสมบูรณ์มักจะเป็นไก่เลี้ยงง่ายเปรียบชนง่าย

2.คัดจากความสมบูรณ์ของร่างกาย ไก่หนุ่มก็ตรวจดูอุ้งเท่าดีไหม หน้าแดงตลอดเวลาไหมถ้าขาวๆ แดงๆ ลองถ่ายพยาธิดู ถ้ายังเหมือนเดิมแสดงว่าไก่มีปัญหาระบบภายในจะเลี้ยงยาก

นอกจากนี้ก็ควรดูความสมบูรณ์ของน้ำขน มันวาวไหม ถ้าแห้งกรอบมีกจะหักง่ายส่วนมากจะมีปัญหากับไก่ไทย หรือไก่ลูกผสมง่อน ส่วนพม่าไม่ค่อยมีปัญหานี้

3.คัดจากการปล้ำวาง ไก่ที่จะเลี้ยงชนในสนามได้ต้องคัดคุณสมบัติพื้นฐานคือ3ข้อ 3.1.ตีเจ็บคือตีถูกตีโดนตีเข้าจุดสำคัญ ตีถูกร้อยละ50-60 พอใช้(ใช้เลี้ยงซ้อมตามบ้านเดิมพันไม่เกินพันสองพันพอได้สนุกสนาน) ตีถูกร้อยละ70-80 ระดับดี(ออกชมรมแล้ว) หรือถ้าตีถูกร้อยละ 80ขึ้นไปถือว่าดีมาก(ออกสนามใหญ่ได้) ถ้าตีถี่ด้วยก็เก่ง พวกตีถูกบ้างไม่ถูกบ้างควรคัดทิ้ง

ไก่เก่งปล้ำวางทุกครั้งต้องตีไก่ได้ทุกเชิงและใช้เวลาตีไม่นานจะเห็นผล (แต่อย่าปล้ำแต่ไก่โนเนมนะ ต้องลองปล้ำตัวมีฝีมือบ้างว่าทำเขาได้ไหม)

3.2.ชั้นเชิงเอาตัวรอดมีไหม ผมไม่เน้นว่าเชิงอะไร จัดสำคัญคือจะต้องเอาตัวรอดเป็น มีจังหวะหลบหลีก มีเบียด มีดัน มีวิ่งมีกอดทับหรืออะไรก็ตามแต่ ดูดีๆ ปล้ำหลายๆตัวมันเอาตัวรอดได้ไหม ถ้ามันเอาตัวรอดไม่เก่งมันก็เป็นไก่เก่งไม่ได้ไม่ว่ามันจะตีเจ็บปานใด

3.3.ดูจากการยืนระยะ ในช่วงปล้ำวางต้องดูว่าไก่เรายืนระยะได้ดีไหม ที่ควรสังเกตคือพวกบินหล่น บินล้ม มักเลี้ยงยากถ้าใจรักก็เลี้ยงดู ส่วนมากจะไปไม่ได้ไกลชนะเงินร้อยแต่เสียเงินหมื่น การหายใจดีไหมถ้าหอบง่ายแสดงว่าภายในไม่ดีต้องหาทางแก้ไข บางตัวอาจต้องทิ้ง

ถ้าคนจะเล่นไก่จริงต้องคัดไก่เก่งจริง ไม่ดีไม่พร้อมต้องคัดมิ้งต้องใจแข็งอย่าเสียดายเพราะทำให้เสียเวลาเลี้ยงมาก อันนี้คือข้อคิดนะ "ด้วยความห่วงใยมือใหม่ครับ"

3.คัดจากการปล้ำวาง ไก่ที่จะเลี้ยงชนในสนามได้ต้องคัดคุณสมบัติพื้นฐานคือ3ข้อ 3.1.ตีเจ็บคือตีถูกตีโดนตีเข้าจุดสำคัญ ตีถูกร้อยละ50-60 พอใช้(ใช้เลี้ยงซ้อมตามบ้านเดิมพันไม่เกินพันสองพันพอได้สนุกสนาน) ตีถูกร้อยละ70-80 ระดับดี(ออกชมรมแล้ว) หรือถ้าตีถูกร้อยละ 80ขึ้นไปถือว่าดีมาก(ออกสนามใหญ่ได้) ถ้าตีถี่ด้วยก็เก่ง พวกตีถูกบ้างไม่ถูกบ้างควรคัดทิ้ง

ไก่เก่งปล้ำวางทุกครั้งต้องตีไก่ได้ทุกเชิงและใช้เวลาตีไม่นานจะเห็นผล (แต่อย่าปล้ำแต่ไก่โนเนมนะ ต้องลองปล้ำตัวมีฝีมือบ้างว่าทำเขาได้ไหม)

3.2.ชั้นเชิงเอาตัวรอดมีไหม ผมไม่เน้นว่าเชิงอะไร จัดสำคัญคือจะต้องเอาตัวรอดเป็น มีจังหวะหลบหลีก มีเบียด มีดัน มีวิ่งมีกอดทับหรืออะไรก็ตามแต่ ดูดีๆ ปล้ำหลายๆตัวมันเอาตัวรอดได้ไหม ถ้ามันเอาตัวรอดไม่เก่งมันก็เป็นไก่เก่งไม่ได้ไม่ว่ามันจะตีเจ็บปานใด

3.3.ดูจากการยืนระยะ ในช่วงปล้ำวางต้องดูว่าไก่เรายืนระยะได้ดีไหม ที่ควรสังเกตคือพวกบินหล่น บินล้ม มักเลี้ยงยากถ้าใจรักก็เลี้ยงดู ส่วนมากจะไปไม่ได้ไกลชนะเงินร้อยแต่เสียเงินหมื่น การหายใจดีไหมถ้าหอบง่ายแสดงว่าภายในไม่ดีต้องหาทางแก้ไข บางตัวอาจต้องทิ้ง

ถ้าคนจะเล่นไก่จริงต้องคัดไก่เก่งจริง ไม่ดีไม่พร้อมต้องคัดมิ้งต้องใจแข็งอย่าเสียดายเพราะทำให้เสียเวลาเลี้ยงมาก อันนี้คือข้อคิดนะ "ด้วยความห่วงใยมือใหม่ครับ"

ความเหมือนของการพัฒนาไก่โกวเซ้ม จักรินและส.มีสุวรรณ

เผื่อใครคิดจะเอาเป็นแนวทางในการพัฒนาไก่ชนของตนเองสร้างเหล่าของตนเองขึ้นมาสร้างแบรนด์และเอกลักษณ์ของตนเอง ดังที่สามฟาร์มนี้เขาทำกัน เพราะในความเป็นจริงซุ้มแต่ละซุ้มจะมีของดีของตนเองอยู่แล้วเพียงแต่วางแผนพัฒนาไม่ชัดเจนทำให้ในที่สุดสายพันธุ์ของตนเองไม่โดดเด่นจนบางทีก็ทิ้งไป เสียดายของดีๆ

วิธีการพัฒนาที่สามฟาร์มนี้ใช้เหมือนกันคือ
1.การสะสมสายพันธุ์ที่ดีมาตั้งต้นเหล่า ถ้าทุนเยอะก็สะสมเยอะ์ ทางลัดคือซื้อแม่ไก่ที่เคยให้ลูกเก่งมาตั้

ความเหมือนของการพัฒนาไก่โกวเซ้ม จักรินและส.มีสุวรรณงต้นเหล่า กับพ่อไก่ที่เก่งหลายตัว เช่นแม่หัวหมุนที่ ส.มีสุวรรณซื้อจาก อ.สุรพรชัย มาใช้ตั้งเหล่าสายม้าล่อรำวงเป็นต้น หรือโกวเซ้มก็ใช้แม่จากเหล่าสวนมะนาวหรือเหล่าอื่นๆ มาตั้งต้นเหล่าเป็นต้น(โกวเซ้มจะมีหลายเหล่าใช้ทุนเยอะ) ส่วนซุ้มต่างๆ ผมว่ามีของดีทุกคน เราก็ตั้งต้นจากของใกล้ตัวใช้ทุนไม่เยอะ
2.สะสมพ่อไก่เก่งที่ตนเองชอบมาทำเหล่า ในกรณ๊ซุ้มเล็กก็ใช้เหล่าที่เราเคยชนเคยชนะมาทำได้ ถ้าซุ้มเล็กใช้สองสามพ่อที่เด็ดๆ ก็น่าจะพอ
3.เริ่มต้นผสมโดยครอสบรีด คือต่างสายพ่อแม่มาเจอกัน ชุดไหนให้ผลงานดีเก็บตัวเมียตัวผู้ไว้ทำชั้นต่อไป ชุดไหนออกไม่ดีเก็บเฉพาะตัวเมีย1-2ตัว ทำครอสบรีดต่อไป ทำครอสบรีดสองชั้นขึ้นไป คือชั้นพ่อแม่ และชั้นลูก ส่วนชั้นหลานสามารถเริ่มทำไลน์บรีดได้แล้ว เช่นชั้นหลานต่างแม่หรือต่างพ่อเอามาไลน์บรีดกัน ชุดไหนเก่งจับไปผสมกับรุ่นปู่รุ่นย่ารุ่นตารุ่นยาย แล้วเก็บเหล่าที่เก่งดังนั้นเป็นต้น
4.ช่วงการพัฒนาครอสบรีด สิ่งที่ขาดไม่ได้คือไซ่ง่อนทุกฟาร์มจะเอาไซ่ง่อนที่เป็นลูกผสมพม่ามาครอสทำสายด้วย อาจไม่ใช้ง่อนร้อยเพราะเสียเวลาพัฒนา ควรใช้ง่อนม่าที่มีคนทำอยู่แล้วเลือกมาทำสายครอสให้ได้โครงสร้างด้วยเสมอ วิธีแบบนี้ใช้ชัดเจนกรณีของจักรินและโกวเซ้ม ส่วน ส.มีสุวรรณใช้น้อยกว่าสองฟาร์มแรก อย่าลืมไก่เก่งโครงสร้างต้องดีด้วย ส่วนมากมือสมัครเล่นมักเน้นเก่งอย่างเดียวลืมสิ่งนี้สุดท้ายผสมไปผสมมาได้ไก่ป่าตัวเล็กๆ เก่งแต่ไม่มีคู่ไม่มีราคา
5.การทำประวัติและเก็บรักษาสายพันธุ์ต่อเนื่องเป็นเรื่องจำเป็น กรณีเราทำเยอะ มีที่จำกัดทุนจำกัด เราก็ต้องสร้างเครือข่ายการพัฒนาแยกสายร่วมกันทำ ซุ้มเล็ก3-4 ซุ้มตกลงแลกเปลี่ยนสายพันธุ์กันร่วมกันพัฒนาจึงจะสำเร็จ
สรุปว่าถ้าจะเลี้ยงเล่นไก่ชนแบบยั่งยืนเราต้องมีการพัฒนาเหล่ากอตนเอง เราต้องรักษาเหล่าไก่เก่งตนเองให้ได้ ในที่สุดไก่เราจะขายได้มีราคา ฟาร์มจึงจะยืนอยู่ได้ ถ้าเราซื้อเขามาเล่นอย่างเดียวถึงเราจะซื้อแพงแต่การจำหน่ายลูกหลานก็มีจำกัดเพราะความเชื่อมั่นมันน้อยกว่าต้นเหล่า คนยังจะมุ่งไปที่ต้นเหล่า ที่สุดเราก็จะพัฒนาฟาร์มต่อได้ไม่ดี ถ้าไก่เราเก่งเหล่าดีคนก็จะมุ่งมาที่เราความสำเร็จจะเกิดขึ้นจากไก่เพียงตัวก็เป็นได้

ชุดพม่าล่าฝัน

ไก่ชนชุดพม่าล่าฝันของฟาร์มเป็นการพัฒนาผสมสานระหว่างสายเลือดจากหลายค่าย เน้นคือสายเลือดหนุ่มโรงหมี่ สายเลือดจักริน และสายเลือด ส. มีสุวรรณ 
ชุดพ่อพันธุ์ที่เป็นต้นแบบพม่าล่าฝันได้แก่ เจ้าทองไรเฟิล (สายแดงปืนกล) เจ้าแดงสุริยะ (สายเดอะซัน) เจ้าเต็งจ๋า (สายเต็งหนึ่ง )  เจ้าหมอกมายา (สายม้าสีหมอก) และตัวอื่น ๆ ซึ่งจะแนะนำในโอกาสต่อไป พ่อพันธุ์ทุกตัวมีสไตล์คล้ายกันคือ ขยาย ล่อสั้นหรือล่อสั้นสลับยาว  ที่สำคัญต้องแม่นคมทุกสายที่คัดมาครับ
ชุดแม่พันธุ์ ของสายหนุ่มโรงหมี่ เน้นลูกผสมสายพระจันทร์เสี้ยว-โกโก้-นินจา-โก๊ะตี๋-ปีใหม่-เทา35000แม่เล็ก  สาย ส.มีสุวรรณ เน้นลูกผสมสาย มูเซอร์ดำ-เรดาห์-เยียร์ซิ่ง-สาเบิร์ต  และสายจักรินเน้นเจ้าอาทิตย์- เดอะซัน-เคราเทพ-เด็กเสริฟ นอกจากนี้ยังมีแม่พันธุ์สายม้าล่อจาก สารภี ช. เข้ามาผสมเป็นบางส่วน เช่น สายทองคำขาว สาหมื่นไมล์ ขาวโบ๊ะ เป็นต้น
ความุ่งหวังของการพัฒนาชุดพม่าล่าฝันคือ การบวกรวมสายดี โดยการผสมแบบไลน์บรีดในชั้นลึก ซึ่งคาดว่าจะได้ไก่ชนสายเลือดดีไว้บริการชาวไก่ชนอย่างแน่นอน โดยเน้นสไตล์ม้าล่อสั้นรำวงและม้าล่อสั้นสลับยาว สำหรับการผฃิตในชุดพม่าล่าฝัน  โปรดติดตามต่อไปครับ

เทคนิคการคัดแม่ไก่สไตล์ตองอูไบโอฟาร์ม

 ผมเคยเลี้ยงไก่ชนมานาน เหล่าเดิมๆ มีหลากหลาย แบ่งญาติพี่น้อง เพื่อนสนิทมิตรสหายไปพัฒนามากมาย ช่วงหนึ่งห่างหายไปจากวงการเนื่องจากมือน้ำเสียชีวิตผมจึงเลิกชนไก่ตั้งแต่บัดนั้นมาร่วมเวลานับ10ปี แต่ยังมีเพาะพัฒนาโดยเครือญาติและคนรู้จักมากมาย

วันหนึ่งพอคิดจะทำฟาร์มเพื่อใช้ชีวิตช่วงบั่นปลายกับการเลี้ยงไก่ ผมก็ไปไล่จับสายพันธุ์เดิมเช่น เหล่าสันนาเม็ง เหล่าหมูบเทพ เหล่ามังกรทอง เหล่ามงกุฏเพชร ฯลฯ ที่เคยใช้งานได้เมื่อสมัยก่อน เอามาเลี้ยงนั่งคัดพัฒนาอยู่ประมาณปีกว่าๆ สรุปคือมันใช้ไม่ได้เลย สาเหตุคือช่วงที่เราไม่พัฒนาต่อระยะ10ปี คนเลี้ยงส่วนใหญ่ที่เอาสายพันธุ์เราไปใช้ไม่มีการพัฒนา ส่วนมากเพาะมั่วไปหมดใครว่าตัวไหนดีก็เอาไปผสมไม่คิดพิจารณาว่ามันจะลงทางลงเหล่ากับสายที่เรามีไหม เวลาเพาะพลาดก็ดึงกลับสายพันธุ์ไม่เป็น ในที่สุดมันก็กลายพันธุ์ หลายเหล่าที่แข้งหน้าจัดวันนี้ไม่เหลือเลย...
สรุปต้องทิ้งทั้งหมดคราวนี้ก็มาเริ่มหาสายใหม่จุดเริ่มต้นของการหาสายทางแม่พันธุ์ผมเน้นแนวทางดังนี้
1.ดูสายพันธุ์ของฟาร์มใหญ่ที่ให้ลูกมีผลงานต่อเนื่อง อย่างสายทัพตอแดง สายเทาควายสวนมะนาว สายเดอะชันจักริน สายมูเซอร์ดำ ฯลฯ สายพวกนี้ให้ลูกมีผลงานต่อเนื่องก็เล็งค้นหาที่ไหนคือของแท้ต้องค้นให้เจอ เพราะในตลาดมันเยอะมาก ถ้าได้มาผิดก็เสียเวลานาน
2.คัดจากสายพ่อที่ชนแพงและมีการทำไลน์บรีดแล้ว เช่นหลานเก้าล้าน หลานหยกคีรี หลานปิ่น หลานเจ้าเดอะซัน ฯลฯ เลือกจากแหล่งที่เขาเลี้ยงตีจริงมีผลงานชนะ
3.คัดจากซุ้มเล็กที่เลี้ยงชนจริง มีสายที่เราชื่นชมเป็นสายที่มีลักษณะเด่นเฉพาะอันนี้ก็สำคัญเราจะได้ของแท้เป็นแนวทางพัฒนาของเรา เช่นสายแทงจัดๆหรือแข้งหน้าถี่ ผมชอบเป็นการเฉพาะ ก็สรรหามา
4.คัดจากการให้ลูก อันนี้ใช้เวลานานทางลัดก็ซื้อแม่ที่เคยให้ลูกมาต่อยอดเลยเหมือนฟาร์มใหญ่ๆ ทำกันอยู่
5.คัดจากฝีเท้า เชิงชนแม่เป็นหลัก อันนี้ใช้ได้ดีกรณีที่เราได้แม่พันธุ์ชั้นไลน์บรีดมาคือผสมลงเหล่าหลานชั้นมาแล้ว เราเอามาตีดูถ้าลีลาแผลตีเหมือนต้นเหล่าตัวผู้ก็มั่นใจได้ว่าแม่นั้นสุดยอดโอกาสจ่ายลูกพลาดยากครับ แต่วิธีนี้ใช้ไม่ได้กับแม่ที่ผ่านการครอสบรีดมานะ แม่จากครอสบรีดตีดีให้ลูกอาจไม่ดี ก็ได้มันไม่แน่นอนเพราะความนิ่งทางพันธุกรรมมีน้อยนั่นเอง
อันนี้คือแนวทางเราในการคัดแม่พันธุ์ครับ ปัญหาสำคัญคือที่ซื้อๆ มานั่นใช่ของแท้ไหมนั่นเองหรือหลอกขายกัน หลอกให้เราเลี้ยงมาตั้งนานว่าเหล่านั้นเหล่านี้คือสายแท้สุดท้ายก็เหลว วิธีการได้สายแท้ๆ มาต้องใช้ทักษะทางสังคมสูงครับ ขอให้โชคดี

วิธีคัดไก่แบบเซียน

วิธีคัดไก่แบบเซียน

ผมขึ้นหัวข้อเสียน่าหมั่นไส้ ยกตัวเองไปเป็นเซียนเสียงั้นไปบางท่านอาจมองเช่นนี้ จริงๆ ไม่ใช่ตัวผมเองนะ ผมหมายความว่าสรุปจากประสบการณ์เซียนนักเลี้ยงนักเล่นทั่วไปมานำเสนอนะครับ ผมไม่ใช่เซียนหรอก แต่ชอบไก่เลี้ยงไก่มานานเท่านั้นเองเลยเก็บเกี่ยวประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟัง ...เพราะเส้นทางนี้มือใหม่เข้ามาทุกวัน สังเกตได้จากในเฟสสอบถามปัญหาไก่ชนก็มีคนถามปัญหาเดิมๆ วนไปเวียนมาแสดงว่ามือใหม่เยอะจริงๆ

สำหรับวิธีการคัดไก่แบบมีมาตรฐานของเซียนทั่วไปพอสรุปได้ดังนี้ครับ

1.การคัดเลือกไก่จากลักษณะภายนอก กรณีไก่ไม่เห็นฝีมือนะครับ เซียนที่เก๋าจะให้ความสำคัญกับรูปร่างหน้าตาและแข้งขามากเป็นพิเศษ พูดง่ายๆ คือต้องเข้าตำรา

-รูปร่างต้องสมส่วน ไม่เตี้ยไม่สูง ไม่อ้อนไม่ผอม ปีกหางน้ำขนดี กล้ามเนื้อดี

-หน้าตาต้องกลมรัดดวงตาสดใสสวยงาม แววตาฉลาดหรือแววนักเลงชัดเจน (ตานี่สำคัญนะดูดีๆ ไก่ฉลาดไก่นักเลงมักฉายแววออกมาทางดวงตา ฝึกดูตัวเก่งๆไว้แล้วลองค้นดูต้นแบบตามนั้น) ไก่เก่งแววตาต้องฉลาดดุดัน

-แข้งขาต้องมีเกล็ดสวยงามตามตำรา (อันนี้ยาวเลยตำราเยอะ ค่อยๆ ศึกษากันครับ)

2.การคัดเลือกไก่จากเหล่ากอ อันนี้เซียนให้ความสำคัญมากสมัยก่อนการตามหาเหล่ากอเป็นเรื่องสำคัญทีเดียว ทุกวันนี้เหล่ากอก็ยังมีความสำคัญไม่เสื่อมคลาย ดังนั้นการคัดไก่ที่ไม่เห็นฝีมือมาเลี้ยงเรื่องเหล่ากอควรให้ความสำคัญลำดับต้นๆ ครับ

3.การคัดจากฝีมือเชิงชน อันนี้เป็นที่นิยมมากยิ่งคนรุ่นใหม่นี่ซื้อไก่สิ่งที่ถามหาสิ่งแรกคือคลิป ซึ่งมันก็พอช่วยได้บ้างกรณีการทำคลิปมีความชัดเจนไม่ใช่คลิปสร้างเรื่อง...วิธีการคัดจากการดูด้วยตามีวิธีการดังนี้ครับ

-ดูว่าไก่ตีถูกไหม ถ้ายกแข้งทุกครั้งถูกทุกครั้งหรือเกือบทุกครั้ง แววดีครับ ถ้าตีผิดๆ ถูกๆ ก็ควรผ่านไปยกเว้นไก่ที่ลีลาเอาตัวรอดดีจริงๆ เช่นม้าล่อสวยงามมากๆๆๆๆ เชิงมุดมัดขย่มดีมากๆแข็งแรงเรียกว่าทำคนเดียว อันนี้ต้องพิจารณาเรื่องอื่นประกอบด้วย ไก่บางตัวล้าๆ มาค่อยแสดงฝีมือชัดเจนแรกๆจะทำเชิงเล่นลดลายโชว์พราว เมื่อคู่ต่อสู้เริ่มอ่อนล้าตีไม่กี่ชุดจบเลยก็มีพบเห็นบ่อยๆๆ

-ดูว่าตีเข้าจุดไหม และตีจำแผลไหม ไก่ที่ตีจำแผลหรือโฟกัสจุดเดียวจะตีไก่อยู่ง่าย เช่นหู ตาหรือกระเดือกอย่างเดียว ซอกหรือหลังอย่างเดียว เป็นต้น

-ดูว่าเชิงชนหาไก่ไหมตั้งใจตีไหม ปากไวไหม ไก่ที่เข้าเชิงไม่มองหาไก่คัดทิ้งได้เลย ไก่ดีสายตาจะต้องจับจ้องคู่ต่อสู้ทุกฝีก้าวไม่ละสายตา พวกเดินเพลินๆ วิ่งเพลินๆ ไม่มองคู่ต่อสู้ส่วนมากเก่งน้อย ไก่ดีเข้าเชิงต้องมองหาช่องตีคู่ต่อสู้ตลอดเวลาไม่เปิดโอกาสให้คู่ต่อสู้ทำ (แต่ก็มีบางตัวนะเขาเชิงเหมือนเล่นแต่ยกแข้งทีเช็คบิลเลย แต่ก็มีน้อยเหลือเกิน) สรุปด้านเชิงชนนี่เชิงอะไรก็ได้ขอให้เอาตัวรอดได้แต่ต้องตีเจ็บครับ

สรุปวิธีการคัดไก่เซียนโดยทั่วไป มี 4 ข้อหลักคือ ไก่ต้องลักษณะดีตามตำรา+เหล่ากอดี+เชิงชนดี+ตีเจ็บครับ

205

จำนวนคนที่เข้าถึง

53

จำนวนการมีส่วนร่วม

โปรโมทโพสต์

1919

แชร์ 1 ครั้ง

ถูกใจ

แสดงความคิดเห็น

แชร์

การอนุบาลไก่

ช่วงแรกที่เริ่มเพาะไก่ ก็ซื้อไก่จากหลายฟาร์มเข้ามาทำสาย ถึงปัจจุบันก็ยังซื้ออยู่ ปัญหาที่พบตลอดของการซื้อไก่ฟาร์มใหญ่ๆ คือ ไก่ไม่ค่อยแข็งแรงพบเห็นบ่อยๆ จากการสังเกตก็พบว่าการเลี้ยงไก่ผิดวิธีคือเน้นจัดการแบบง่ายๆ เกินไป วันนี้เลยนำข้อคิดการอนุบาลไก่มาฝากครับ

วิธีอนุบาลไก่แบบให้เหลือรอดมากที่สุด นำเสนอซัก 2 วิธีพอเป็นแนวทาง

วิธีที่1 ขังรวมกับแม่เพื่อให้แม่ให้ความอบอุ่น อันนี้เหมาะกับเลี้ยงจำนวนน้อยๆ โดยจะขังในกรง หรือขังในสุ่ม หรือขังในท่อก็ตามแต่สะดวก หลักการของวิธีนี้ง่ายๆ คือแม่จะได้ให้ความอบอุ่นและป้องกันยุงกัดภายในปีกของแม่ ไก่ส่วนมากก็จะรอด จุดสำคัญคือช่วงปล่อยไก่อิสระ คือพอลูกโตได้2เดือนควรปล่อยแม่ไก่ให้พาลูกหากินอิสระ ลูกจะได้แข็งแรง ได้เรียนรู้วิธีเอาตัวรอด ซึ่งช่วงนี้ต้องระวังถ้าปล่อยนอนคอกเลยแม่ไก่จะขึ้นนอนคอนข้างบนลูกไก่จะขึ้นไม่ได้ยุงจะกัดหรือหน้าหนาวบางทีก็หนาวเป็นหวัดตาย ดังนั้นคอนนอนต้องเป็นแผ่นเรียบๆ มีทางเดินขึ้นใช้ไม้แผ่นหรือไม้ไผ่สานเป็นตะแกรงทอดให้ไก้เล็กเดินขึ้นได้ แต่ถ้าสะดวกจับขังทุกเย็นก็ดีจนพ้นระยะ3เดือน ลูกไก่แข็งแรงเต็มที่ค่อยปล่อยอิสระ

วิธีที่สองคือขังกรงกกไฟให้ความอบอุ่น อันนี้เหมาะกับเลี้ยงจำนวนมากๆ ซึ่งฟาร์มหรือซุ้มเลี้ยงทุกวันนี้นิยมมาก เป็นวิธีไม่ยุ่งยากจับไก่ใส่กรงเปิดไฟใส่น้ำใส่อาหารก็จบ แต่ปัญหามันอยู่ที่ช่วงจะลงดิน ปกติอายุ2 เดือนหรือเดือนกว่าๆ ควรจะลงดินได้แล้วเพื่อให้ไก่มีอิสระวิ่งเดินได้สัมผัสสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติ จะทำให้ร่างกายเขาแข็งแรง แต่ฟาร์มส่วนมากมักง่ายไม่ยอมเอาลงดินเพราะกลัวปัญหาการจัดการยากก็ขังกรงเลี้ยงตลอดรอจำหน่ายไก่เล็กเมื่ออายุเลย2-3 เดือนไปแล้วไก่จะเริ่มไม่แข็งแรง ร่างกายโตแต่ไม่มีกล้ามเนื้อ ตัวซีดๆ เหลืองๆ ไม่มีลักษณะไก่ชนเลย อ่อนแอพร้อมที่จะป่วยตลอดเวลา ยิ่งบางฟาร์มไม่ยอมปรับสูตรอาหารไก่กินอาหารสำเร็จยิ่งอ่อนแอไปใหญ่ หญ้าผักเปลือกหอยดินหินไม่เคยได้กิน ระบบย่่อยก็อ่อนแอไก่ก็จะป่วยได้ง่าย

จุดสำคัญของการเลี้ยงแบบขังกรงคือการนำไก่ลงพื้นดิน ช่วงอายุ2 เดือน เมื่อลงดินใหม่ๆ ต้องให้ยาละลายน้ำสม้ำเสมอ อย่าพึ่งเปลี่ยนสูตรอาหารให้เวลาผ่านไป 1 สัปดาห์ค่อยเริ่มให้อาหารผสม เช่นปลายข้าว รำอ่อน ข้าวก้อง ข้าวโพดบดผสมลงไป ผัก หญ้าเป็นต้น โดยให้แต่น้อยรอให้ไก่ปรับสภาพกินเป็น ผ่านไปสองสัปดาห์ค่อยเพิ่มอาหารผสมมากขึ้น เพิ่มผักหญ้ามากขึ้น เริ่มให้ข้าวเปลือกเสริม อาหารสำเร็จก็ลดลง ไก่ก็จะแข็งแรงครับ

ลองปรับดูนะครับ

ปัญหาการพัฒนาม้าล่อ

ปัญหาการพัฒนาไก่พม่าม้าล้อ

นี่คือจุดปัญหาการพัฒนาพม่าม้าล่อ ซึ่งยังจะเป็นปัญหาต่อไป นานๆ จะมีตัวหลุดมามีคุณสมบัติครบก็จะเป็นไก่เก่งราคาแพง

ไก่พม่าม้าล่อมีสามแบบใหญ่คือ ม้าล่อยาว ม้าล่อรำวง ม้าล่อสั้นสลับยาว   -ม้าล่อยาว จะเน้นวิ่งทางยาว ม้าล่อยาวที่ดีคือวิ่งเร็ว ไม่กระโดดสังเวียน มีจังหวะกลับมาทำคู่ต่อสู้ บางตัววิ่ง2-3รอบก็กลับมาทำคู่ต่อสู้ บางตัววิ่งยาวเป็น10รอบๆ ค่อยกลับมาทำคู่ต่อสู้ บางตัววิ่งเป็นยกรอจนคู่ต่อสู้ไปต่อไม่ได้ค่อยกลับมาทำคู่ต่อสู้และปิดบัญชีเลย ดังนั้นคุณสมบัติพิเศษของม้าล่อยาวคือวิ่งเร็วแข็งแรง รักษาระยะห่างระหว่างตัวเองกับคู่ต่อสู้ได้ดี มีสปีดเร็วสปีดช้าเป็นจังหวะตามการไล่ของคู่ต่อสู้ ถ้าคู่ต่อสู้หยุดหรือถูกตามตีทันจะกลับมาเอาคืนแล้วออกวิ่งต่อไป   -ม้าล่อรำวง คือไก่ที่ชนแบบวิ่งออกซ้ายหรือออกขวาออกวิ่งวนใกล้ๆ แล้วแล้วกลับมาตีเป็นชุดแล้วออกวิ่งซ้ายหรือขวา เป็นจังหวะไป คือออกวิ่งแล้วดักจังหวะสาดแข้งเปล่าแล้วเข้าทำเป็นชุดๆ ไม่หยุดนิ่ง จังหวะโยกถอดกลับตัวออกวิ่ง 3-4ก้าวรอคู่ต่อสู้หันกลับมาแล้วจะสาดแข้งเปล่าและเข้าทำ เป็นลีลาที่สวยงามคลาสสิคมาก มักพบในไก่พม่าเลือดร้อย พอเป็นลูกผสมหรือเลือดผสมมักไม่ออกแบบนี้

-ม้าล่อสั้นสลับยาว คือลักษณะผสมผสานระหว่างเชิงชนแบบที่ 1และ2 คือถ้าโดนคลุมจัดๆ ค่อยวิ่งออกยาว ส่วนมากไก่ชนมีชื่อดังๆ จะอยู่ในกลุ่มนี้เช่น เจ้าโกโก้ เจ้าปีใหม่ เจ้าพระจันทร์เสี่ยว เจ้ามหานคร เป็นต้น

-คุณสมบัติ 3 ข้อที่ขาดไม่ได้ของไก่ม้าล่อคือ วิ่งแข็งแรง แข้งต้องสปริง(แข้งเปล่าต้องดี)และตีเจ็บ ขาดข้อใดข้อหนึ่งจะเป็นม้าล่อที่ไม่ดีทันที และปัญหาที่พบในการพัฒนาม้าล่อก็คือ 1.วิ่งช้าหรือวิ่งไม่สวยบางตัวกลายเป็นลายหัวให้เขาตี 2.ไม่ชิงทำก่อนขาดแข้งหน้าสะกัดคู่ต่อสู้คือวิ่งไปแล้วกลับมาจะเข้าเชิงชนไม่สาดนำอันนี้ทำให้คู่ต่อสู้ทำก่อนได้ 3.ตีไม่ฝังตีไม่แม่นข้อนี้จะพบมาก

ลองดูคลิปลูกเจ้าหมอกมายา ในกลุ่มไลน์นะครับ